AYDAN   Mühendisin Şiiri

Aydan ben

Sanmayın ki sadece bir isim

Annemin kollarına düşmüşüm bir hilal akşamı hilalin alt sivrisinden

Belki ay parçası, belki ucube, belki de uzaylı

Hepsi de oldum büyürkenKarıştı kafam epeyce, hangisiydim bence

Uzaylı olmayı seçtim sonunda

Uzaylı Aydan ben, memnun oldum göz göze geldiğimize

Ne mineraller ne cevherler vardı içimde

Başlangıçta biliyordum, bir soran olsa tek tek sayardım

Altın, gümüş, pırlanta ve daha neler neler

Parlatmaktı amaçları, un ufak ettiler el birliğiyle

Mühendislik okudum kadın başıma, içimde kalanıyla

Uzaylıya yakışandı kanımca

Yerkürenin bu tarafında uzaylı da taşlanır, kadın da

Payıma düşeni aldım zannımca

Çocuklarım oldu her şey durulunca

Biri kız, biri oğlan

Henüz zümrüt zümrüt gözleri, yürekleri altın gibi

Gülüşleri var doyamazsın inci inci

Hele bir de güçlüler, dünya bilsin elmas gibi

Un ufak edilemez türden, küçük insan yavruları

Nasıl başkalar bir görseniz

Tanımak isterseniz eğer

Bir akşam üstü çaya bekleriz

​

H. Yıldız Aka